ਮੇਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼
ਮੈਥੋਂ ਦੇ ਨਾ ਹੋਈ,
ਜੋ ਸੀ ਕਰਨੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ਼
ਗੱਲ ਕਹਿ ਨਾ ਹੋਈ
ਇੰਨੀ ! ਜਲਦੀ ਪੈ ਗਈ ਦੂਰੀ ,
ਜੋ ਸੀ ਤੇਰੀ ਮਜ਼ਬੂਰੀ,
ਮੈਨੂੰ ਲਹਿ ਕੇ ਬਹਿ ਗਈ
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਆਸ ਜੋ ਸੀ ਲਾਈ ਮੈਂ,
ਹੁਣ ਉਹ ਪੂਰੀ ਢਹਿ ਗਈ ।
ਤੇਰੇ ਕੋਲ, ਬੈਠਣ ਦੀ
ਦਿੰਦੀ ਥੌੜ੍ਹੀ ਜੇ ਇਜ਼ਾਜਤ,
ਕਰਕੇ ਹਿੰਮਤ
ਦੱਸ ਮੈਂ ਦਿੰਦਾ,
ਤੂੰ ਹੀ ਏ ਮੇਰੀ ਚਾਹਤ,
ਹੁਣ ਜੋ ਹੋ ਗਈ ਏ ਦੇਰੀ
ਬਣਕੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਉਹ ਢੇਰੀ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ ਪੈ ਗਈ
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਆਸ ਜੋ ਸੀ ਲਾਈ ਮੈਂ,
ਹੁਣ ਉਹ ਪੂਰੀ ਢਹਿ ਗਈ ।
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੈਂ
ਹੁਣ ਹੱਸਦਾ ਨਹੀਂ,
ਹੁਣ ਜੀਣਾ ਤੇਰੇ ਬਿਨ
ਮੇਰੇ ਵੱਸਦਾ ਨਹੀਂ,
ਇੱਕ ਰਹਿ ਗਿਆ ਤੇਰਾ ਨਾਂ,
ਖਾਲੀ ਹੋ ਗਿਆ ‘ਸੁਲਤਾਨ’
ਤੂੰ ਸਭ ਨਾਲੇ ਲੈ ਗਈ
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !
ਆਸ ਜੋ ਸੀ ਲਾਈ ਮੈਂ,
ਹੁਣ ਉਹ ਪੂਰੀ ਢਹਿ ਗਈ ।
ਗੱਲ ! ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ !